Benjamin Hymen Siegelbaum (1906-1947) beter bekend onder zijn bijnaam Bugsy Siegel werd bekend om zijn boosaardigheid en meedogenloos geweten. Hij was daardoor een van de meest beruchte en gevreesde gangsters van zijn tijd.
Hij werd geboren als Benjamin Siegelbaum op 28 februari 1906 als zoon van Russisch-joodse immigranten in Brooklyn, New York. Al op vroege leeftijd verzette Bugsy Siegel zich tegen de armoede die hij om zich heen zag. Hij zocht rijkdom, roem en macht. Op zijn veertiende begon Ben Siegel al zijn eigen bende.
Het roofdier Bugsy Siegel
Gebruik makend van tactieken die een inleiding waren van wat komen zou, begon Bugsy Siegel en zijn bende met het aanbieden van van de straatventers tegen de veelvuldige diefstallen en het vele vandalisme wat hen teisterde. Dit in ruil voor regelmatige betalingen voor zijn diensten. De niets vermoedende en straatarme winkelwagen eigenaren gingen in eerste instantie bijna nooit in op Bugsy Siegel’s voorstel.
Uitbarstend in een vlaag van woede zou Siegel daarna de karren vol kerosine gooien. Om ze vervolgens in lichterlaaie te zetten en alsnog zijn betaling op eisen. De venters die hierdoor geen keuze hadden, stemden uiteindelijk in tot het betalen voor zijn “bescherming”.
De andere bendeleden gaven Siegel al snel de bijnaam “Bugsy” in verwijzing naar zijn beruchte snelle en heftige temperament. Hij was zo gek als een wandluis! “Zoals een van Bugsy’s metgezellen zichzelf zou herinneren. “Hij was als een geladen pistool als hij boos werd.
“Hoewel de bijnaam “Bugsy” door zijn collega-bendeleden werd bedoeld als een compliment, herinnerde het Bugsy Siegel aan de arme jeugd die hij altijd geprobeerd had achter zich te laten. Iedereen die hem recht in zijn gezicht “Bugsy” noemde riskeerde het om door Siegel flink toegetakeld te worden.
De organisatie van Bugsy Siegel
Als tiener ontmoette Bugsy Siegel de toekomstige syndicaatleider Meyer Lansky. Al snel vormden de twee een alliantie. Bekend als de Bugs en Meyer Mob, opereerde de bende vanuit Manhattan’s Lower East Side. Ze Voornamelijk werkzaam in drooglegging.
De bende van Siegel en Lansky groeiide later uit tot het Syndicaat, een toen nog behoorlijk ongeorganiseerde organisatie die allerlei gangsters samenbracht. Een aparte groep in dat Syndicaat, die zorgde voor “handhaving” maakte zich eigen in het vermoorden van mensen.
Bugsy Siegel was een van de oprichters van deze groep genaamd “Murder, Incorporated”. Hij stond dan ook aan het hoofd van deze groep. Volgens sommige schattingen vermoordde hij meer dan 30 mannen. In dit aantal zit nog niet het aantal moorden die niet door hemzelf gepleegd waren, maar wel geregeld, verwerkt.
Het nieuwe territorium van Bugsy Siegel
In 1929 trouwde Bugsy Siegel met Krakower Esther, met wie hij twee dochters kreeg. Siegel was echter een notoire rokkenjager en het huwelijk zou uiteindelijk eindigen in een echtscheiding. In het midden van de jaren 1930 werd “Murder, Incorporated” door justitie vervolgd en daarom stuurde Lansky Bugsy Siegel weg uit de stad. In Los Angeles was hij werkzaam als handelsreiziger en met het verzamelen van het groeiend aantal doelwitten voor Sidney Korshak’s skimming praktijken in Chicago.
Hij zette connecties op met andere bendes waarbij enorme hoeveelheden verdovende middelen van het syndicaat doorgesluisd werden vanuit de route door Mexico, en hielp met het opzetten van nieuwe connecties met Al Capone’s Trans America Lijn. In 1942 verdiende het Syndicaat met deze operaties meer dan een half miljoen dollar per dag.
Contacten met de Hollywood Sterren
Tijdens het werken voor Lansky in Zuid-California, streefde Bugsy Siegel ook zijn eigen dromen na. Hij wilde altijd al in de schijnwerpers staan en toen hij aankwam in California; kwam hij opnieuw met zijn jeugdvriend uit Brooklyn George Raft in contact, die toen acteur was.
Door zijn relatie met Raft raakte Bugsy Siegel al snel bevriend met veel van de grootste namen in Hollywood op dat moment. Actrice Jean Harlow werd de peetmoeder van Siegel’s dochter Millicent en vaak gaf Bugsy Siegel zeer luxe en overdadige feesten in zijn huis in Beverly Hills.
Bugsy Siegel was zeer gericht op uiterlijk en voorkomen. “Je moet klasse hebben, dat is het enige dat telt in het leven” was een van zijn uitspraken. “Klasse, zonder klasse ben je niets en als je de stijl hebt van een dakloze dan kun je net zo goed dood zijn.
“Hij was beroemd om zijn flitsende kleding en Bugsy Siegel kocht dan ook de allerduurste, op maat gemaakte kostuums, vesten en zijden overhemden. Zijn haar, waarvoor hij als de dood was dat te verliezen, was altijd perfect gekapt. Tijdens het slapen zou Siegel zelfs gebruik maken van een kinband om zijn huid strak te houden om zodoende zijn jeugdige uiterlijk te waarborgen. Ook probeerde hij op allerlei manieren het dunner worden van zijn haar tegen te gaan.
Bouw van het hotel in Las Vegas
In de vroege jaren 1940 zag Lansky de economische mogelijkheden van Las Vegas. Hierop stuurde hij Bugsy Siegel naar de groeiende stad toe. Siegel kwam toen in contact met Billy Wilkerson. Wilkerson was een gokker, alcoholist en praatjesmaker.
Hij was ook eigenaar van Ciro’s in Los Angeles en stichter van de Hollywood Reporter. Hij was van plan om een nieuw resort op Highway 91 te bouwen en hiervoor was hij wanhopig op zoek naar geld. Bugsy Siegel was op zijn beurt op zoek naar een hotel voor het Syndicaat.
Hij nam toen de bouw van het hotel in Las Vegas op zich. Met behulp van de middelen die hem werden aangereikt door het Syndicaat zette Bugsy Siegel een hotel neer wat in niets overeenkwam met de Frontier-thema resorts die op dat moment Las Vegas sierden. Het hotel is ontworpen na de resorts in Havana waar Lansky en het Syndicaat in hadden geinvesteerd.
Siegel’s obsessie met optredens werd verder uitgebreid tijdens de bouw van zijn hotel. Hij was continu bezig met het verbeteren van de bouwtekeningen voor het resort. Hij voegde nog meer luxe voorzieningen en duurdere meubels toe. Bugsy Siegel’s nastreven van “klasse” kende geen grenzen.
Hotel “Flamnigo”
Al snel kwam men erachter dat Bugsy Siegel het zakelijk inzicht wat Lansky wel had miste. De aannemers die hij had ingehuurd om het hotel te bouwen plukten hem helemaal kaal. Zij lieten hem meer dan eens dubbel betalen voor de gebruikte materialen.
Omdat de kosten zo hoog werden, begonnen Siegel’s superieuren argwaan te krijgen met als gevolg dat het Syndicaat er nauw bij betrokken werd. Ze vermoedden dat Bugsy Siegel geld aan het afromen was. Ze begonnen dan ook steeds meer druk op hem uit te oefenen.
Maar Bugsy Siegel verzekerde hen dat de prijs van zijn hotel spoedig in het niet zou vallen door de te verwachten winst die binnen zou stromen. Het extravagante hotel werd omgedoopt tot de “Flamingo”. Na eerst de bijnaam Virginia Hill te hebben gehad, genoemd naar de vrouw met wie Bugsy Siegel zijn meest beroemde en langdurige relatie had.
Verandering in Las Vegas
Na maanden van een grote mediahype hield het hotel haar Grand Opening op 26 december 1946. De Flamingo vertegenwoordigde een grote verandering in Las Vegas’ stijl en inrichtingen en zorgde voor heel wat beroering. Nadat Bugsy Siegel de bouw van Wilkerson had overgenomen, was het hotel bijna volledig gefinancierd met Syndicaat geld en een grote lening van Walter Cosgriff bij de Continental Bank van Utah. De moderne inrichting was ook een drastische verandering van het destijds grensverleggende Oude Westen Thema, wat tot dat moment de standaard was in Las Vegas.
Opening een ramp
Maar alles wat er maar fout kon gaan ging toen ook fout. Hoewel Bugsy Siegel verschillende prive-vliegtuigen had gecharterd om zijn vele vrienden vanuit Hollywood naar het grote openingsgala over te laten vliegen, zorgden slechte weersomstandigheden ervoor dat het merendeel van de sterren thuis moest blijven. Veel van de hotelkamers waren nog niet klaar, waardoor de gasten elders ondergebracht moesten worden om de nacht door te brengen.
Maar wat veel erger was, het casino raakte geld kwijt en binnen een maand na de opening werd de Flamingo gesloten. Meyer Lansky kreeg het met grote moeite voor elkaar om de woedende Syndicaat leiders ervan te overtuigen zijn vriend een tweede kans te geven. Bugsy Siegel kreeg een paar maanden de tijd om de Flamingo winstgevend te maken.
Na nog meer geld te lenen van collega maffialeden en het maken van renovaties lukte het Bugsy Siegel uiteindelijk de heropening van de Flamingo te bewerkstelligen in maart 1947. Wanhopig op zoek naar goede publiciteit huurde Siegel de 34-jarige Hank Greenspun in om een soort van public relations kolom met de titel “Flamingo Chatter” in de Las Vegas Review-Journal te plaatsen. Tegen het einde van de eerste maand na de heropening wist het hotel eindelijk de eerste winsten te genereren.
De ondergang van Bugsy Siegel
Maar het was te laat voor Bugsy Siegel. Toen hij probeerde om wederom zijn vele kosten te dekken trachtte hij een paardenrace-gokcircuit te ontnemen van een hoog maffialid genaamd James Ragan.
Dit resulteerde uiteindelijk in het vermoorden van James Ragan. Op 20 juni 1947 schoot een onbekende schutter Bugsy Siegel dood terwijl hij ’s avonds de krant zat te lezen in de woonkamer van Virginia Hill’s. Toen de politie eindelijk aankwam op het landgoed van Hill’s, vonden ze Siegel’s lichaam doorzeefd met kogels.
Zijn rechter oog lag op vijftien meter afstand van zijn lichaam. Nieuws van de moord op Bugsy Siegel bracht Las Vegas terug in de nationale schijnwerpers en foto’s van zijn ontzielde lichaam waren voorpagina nieuws in kranten door het hele land.
La Vegas na Bugsy Siegel
Slechts enkele minuten na het overlijden van Siegel liepen Syndicaat leiders Gus Greenbaum, Davey Berman en Morris Rosen het hotel binnen en namen direct de leiding over van de Flamingo. Het uiteindelijke succes van het hotel versnelde de ontwikkeling van de Strip en was de basis voor een enorme toename van de investeringen van het Syndicaat in de casino resorts van Las Vegas. Uiteindelijk heeft de dood van Bugsy Siegel niet veel betekend in een stad die mensen verslond!